Gazeteci ve müellif Uğur Mumcu, vefatının 32’nci yılında çok sevdiği Ayvalık’taki meskeninin önünde karanfillerle anıldı. 24 Ocak 1993 tarihinde Ankara’da konutunun önünde arabasına yerleştirilen bombanın patlatılması sonucu ömrünü yitiren gazeteci ve muharrir Uğur Mumcu için vefatının 32’nci yıl dönümünde Ayvalık’ta anma merasimi düzenlendi. Çok sayıda Ayvalıklı, Mumcu’nun meskeninin bulunduğu Armutçuk son durak mevkisi, Tapu Kadastro Evleri’nin bahçesinde bir ortaya geldi. Balıkesir CHP İl Başkanı Erden Köybaşı, ilçe Lideri Hüseyin Şalmanlı, Kent Konseyi Başkanı Halil Coşkun, Ayvalık Belediye Lideri Mesut Ergin ve belediye meclis üyelerinin yanı sıra anma törenine siyasi parti temsilcileri, STK’lar ve çok sayıda vatandaş katıldı. Merasim, Lider Mesut Ergin’in konuşmasının akabinde vatandaşların, Uğur Mumcu’nun meskeninin bahçesine karanfil bırakılmasıyla sona erdi.
Ayvalık Belediye Başkanı Mesut Ergin yaptığı konuşmada, Uğur Mumcu’nun katledilişinin üzerinden 32 yıl geçtiğini hatırlatarak şöyle devam etti:
“Bundan tam 32 yıl evvel, bir pazar sabahı, Türkiye bir bombayla sarsıldı. Ankara’da Karlı Sokak’ta hain bir tuzak ile kurulan ve patlayan bomba, tüm ülkeyi ayağa kaldırdı. Cumhuriyet gazetesinde yıllarca Müşahede isimli köşesindeki yazılarıyla hiç kimsenin yazmaya yürek edemediği mevzuları ele alan, kimsenin aklına bile gelmeyen mevzulara değinen, bugün gündeme gelen ve sıkça tartışılan bahisleri o yıllarda gündeme taşıyan gazeteci muharrir Uğur Mumcu, o puslu, isli ve soğuk bir Ankara sabahında arabasına konulan düzenekli bombayla ömürden koparıldı. Geride iki evlat ve gözü yaşlı bir eş bırakmanın yanı sıra ülkenin mukadderatını de etkileyen ve bugün bile hala konuşulan bir hadisenin kahramanı oldu Uğur Mumcu. Akabinde o kadar çok şey yazıldı ve o kadar çok şey konuşuldu ki, bir tahlile ulaşmak mümkün olmadı; karanlıkta kalan cinayetlere bir yenisi daha eklenmiş oldu. Bugün artık gazetecileri öldürmüyorlar ancak susturuyorlar. Uğur Mumcu’nun 32 yıl evvel kaleme aldığı yazıları bugün kaleme almak artık büyük yürek istiyor; zira Silivri yolu görünüyor; kimler gelip geçmedi ki Silivri Cezaevi’nden. İsmi, Marmara Ceza İnfaz Kurumları Yerleşkesi olarak değişse de, bir periyoda damga vuran tutuklanmaların yaşandığı yer Silivri Cezaevi. Zira; Türkiye’nin son 10 yılına damga vuran Silivri Cezaevi, dünyada en fazla gazetecinin zahmet çektiği ve bulunduğu cezaevi olarak biliniyor. Uğur Mumcu, Türk basınının en yürekli kalemlerindendi. Yayımladığı araştırma belgeleri, köşe yazıları ve kitaplarıyla, gerçekleri bize aktardı. Cumhuriyet ve aydınlanma tersi tüm odakların üzerine korkmadan gitti. Yolsuzlukların, haksızlıkların ortaya çıkarılması için Cumhuriyet gazetesindeki köşesinde yılmadan, korkmadan yazmaya devam etti. Onu, sağcısı da solcusu da her gün dikkatle okur, öngörülerini titizlikle takip ederdi. Zira yazdıkları bir gün kesinlikle çıkardı.
Mustafa Kemal Atatürk’ün prensiplerinin halka anlatılmasında büyük uğraş gösterdi. Fakat bundan rahatsızlık duyan çıkar odakları onu bizden maalesef kopardı. Ülkemizde laik, tam bağımsız Türkiye çabası veren onlarca aydınımız susturulmak için katledildi. 32 yıl evvel bizden alınan Uğur Mumcu da, gerçeğin halka iletilmesi, yolsuzlukların, haksızlıkların bilinmesi için kalemini adeta bir kılıç üzere kullandı. Faili meçhul bir cinayetle hayattan kopartılan Uğur Mumcu’yu, Adalet ve Demokrasi şehitlerimizi unutmayacağız. Onların verdiği özgürlük, laiklik, bağımsızlık uğraşını sürdüreceğiz. Aydınlanma yolundaki tüm emekleri için Uğur Mumcu’yu hürmet ve hasretle anıyoruz. Onun tabiriyle vurulduk ey halkım unutma bizi diye haykırıyor ve bu cinayetin aydınlatılmasını her vakit olduğu üzere hala sabırla bekliyoruz. Vakti geriye çevirsek, o Pazar günü bomba patlamasaydı, gazeteci müellif Uğur Mumcu susturulmasaydı, bugün farklı bir ülkede olacaktık. Araştıran, problemlerin üstüne yürekle giden, çekinmeden elini hiç düşünmeden taşın altına sokan, o yıllarda çok az sayıda yazan müelliflerden biriydi. Tarikat yapılanması ve irtica üzere pek çok tehlikeye rağmen kamuoyunu uyardığı köşe yazılarını o vakitlerde dikkate alanlar, bugün, Uğur Mumcu’nun o yıllarda söylediklerinin çıkması karşısında yaşananlara hiç lakin hiç şaşırmıyor; biz de şaşırmıyoruz. Uğur Mumcu’nun öldürülmesi, memlekette büyük bir hareketi başlattı. Cenazesi çok kalabalıktı. Yağmur altında binlerce insan Ankara sokaklarını doldurdu ve onu, Cebeci Asrî Mezarlığı’na uğurladı. 24 Ocak, hiçbir vakit unutmadığımız ve yüz yıllar geçse de unutamayacağımız günlerden. Tarihin değişik devirlerinde pek çok olay yaşandı lakin 1993 yılında yaşanan bu acı kayıp, bütün tarihimizi etkiledi. “Yaşanmasaydı” dediğimiz, ah ettiğimiz, “keşke”leri arka arda sıraladığımız ve hafızamızda daima canlı tuttuğumuz bir olaydır gazeteci muharrir Uğur Mucu’nun kaybı. Unutturmak isteyenlere inat unutmamak, unutturmamak için çabalıyoruz. Zira bu, acı kayıp bize, bir periyot bu ülkede kalemini kırmayan gerçek gazetecilerin yaşadığını gösteriyor.”
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
